Ab dest bozan otu (çalı): Kökünden yapılan çay, birer saat ara ile on iki kaşık içilir.
Ada çayı: Suyu buruna çekilir. Dikkat! Çok miktarda alınırsa zehirleyebilir.
Akgünlük sakızı: Macunu yenir. Suyu ve hülasası içilir. Yağı sürülür veya sarılır.
Ardıç tohumu (siyah): Macunu yenir. Çayı, suyu ve hülasası içilir. Yağı sürülür veya sarılır.
Bal : Yenir, şifalı bitkilerle macun yapılır, Şerbeti içilir. Merhem gibi sürülür.
Beyaz çöple: Kökleri sökülür, yıkanır, temizlenir, gölgede kurutulur, kazınıp toz halinde yenir.
Çobançantası: Çayı ve suyu içilir.
Çörek otu: Macunu yenir. 5 gram yağı içilir. 5 gram su ile yutulur. Yağı sürülür veya sarılır.
Eşek hıyarı (acı düyek): Suyu buruna damlatılır.
Farekulağı (sülük otu): Toz haline getirilip buruna çekilir.
Fesleğen (reyhan otu): Çayı ve suyu içilir.
Gelincik: Yaprağı dövülüp suyu burun kanamalarında alına konur.
Gökçe (ökse – burç): Macunu yenir. Çayı ve suyu içilir.
Güvercin kanı: Damlatılır.
Hardal (siyah): Macunu yenir. Hülasası içilir. Yağı sürülür veya sarılır. Tohumlarının tozu buruna
çekildiğinde burun tıkanıklığını açar.
Helile (kara ve sarı): Macunu yenir. Çayı ve suyu içilir.
Ilgın çiçeği: Dumanı başa tutulur.
Isırgan otu ve tohumu: Macunu yenir. Çayı ve suyu içilir.
Kabak (balkabağı): Yenir, şurubu içilir. .
Kadıntuzluğu (sarı çalı): Sirkede eritilir buruna damlatılır.
Kâfur ağacı: Buzlu su ile karıştırılarak kullanılır.
Kanarya otu: Çayı ve suyu içilir.
Kantaron (sarı): Macunu yenir. Çayı, suyu ve hülasası içilir. Yağı sürülür veya sarılır.
Kara boya: Yumurta kabuğu ile kavrularak kullanılırsa burun kanamasını durdurur.